| Cecha | Opis |
|---|---|
| Rodzina | Asparagaceae |
| Docelowa wysokość | 15-20cm |
| Gleba | Przepuszczalna, żyzna |
| Wymagania świetlne | Słońce, półcień |
| Twardość wody | Średnia |
| Trudność uprawy | Łatwa |
| Pora kwitnienia | Marzec – Maj |
| Kolor kwiatów | Niebieski |
| Zapach | Brak |
| Zastosowanie | Ogrody skalne, rabaty, donice |
Szafirek groniasty – opis rośliny
Szafirek groniasty (Muscari racemosum) to roślina z rodziny szparagowatych, która przedstawia się jako namacalny dowód na to, że nie wszystko, co jest małe, jest niepozorne. Wysokość rośliny zazwyczaj oscyluje w granicach 15-20 cm, co czyni szafirka doskonałym wyborem dla osób lubiących niskie, wyraziste i kolorowe rośliny. Co najważniejsze, przede wszystkim charakteryzują się one główkowatymi kwiatostanami, które łączą się w jedną dużą, okazałą gromadę. Kolor kwiatów jest typowo błękitny, przez co roślina zdecydowanie prezentuje się jak szlachetny kamień – szafir, od którego bierze swoją nazwę.
Szafirek groniasty – wymagania i uprawa
Szafirek groniasty nie jest szczególnie wymagającą rośliną i bez problemu sprawdzi się w polskich warunkach klimatycznych. Zasadniczo wystarczy umieścić go w nasłonecznionym miejscu, choć roślina poradzi sobie także w miejscach półcienistych. Podłoże powinno być przepuszczalne, zasobne w składniki odżywcze i niezbyt wilgotne. Szafirek radzi sobie też w miejscach, gdzie innym roślinom może być za sucho.
Szafirek groniasty – sadzenie
Sadzenie szafirka to proces, który najlepiej przeprowadzić jesienią, kiedy roślina ma okres spoczynku. Cebulki sadzimy na głębokość około 5 cm, zachowując odstęp między nimi na poziomie 5-10 cm. Szafirek groniasty bardzo dobrze czuje się w sąsiedztwie innych gatunków, tworząc z nimi kolorowy ogród pełen życia.
Szafirek groniasty – pielęgnacja
Pielęgnacja szafirka nie jest skomplikowana, ale warto zwrócić uwagę na kilka aspektów. Roślina potrzebuje odpowiedniego nawożenia, które warto przeprowadzić podczas jej aktywnego wzrostu. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie zbilansowanego nawozu wieloskładnikowego. Szafirek groniasty po przekwitnięciu zazwyczaj zasycha, ale nie oznacza to, że roślina umarła. Jest to naturalny dla niej proces. Cebulki zostają w ziemi do następnego sezonu, nadal czerpiąc z niej składniki odżywcze. Szafirek jest też odporny na większość szkodników i chorób, co czyni go bardzo łatwym w pielęgnacji.